Stopień rezonansowy daje dobre wyniki tylko przy częstotliwości roboczej żędu kilku kiloherców, oraz większej. Przy niższych częstotliwościach indukcyjność obwodu rezonansowego staje się zbyt duża i obwód ma duże wymiary, oraz wysoką cenę. Cewka indukcyjna takiego obwodu ma dużo zwojów cienkiego przewodu i jest bardzo czuła na indukcję oraz zakłócenia. Z tego względu wzmacniacze rezonansowe na częstotliwość roboczą rzędu kilkuset herców oraz mniejszą buduje się przy zastosowaniu układów selektywnych RC.

Działanie tej grupy układów jest oparte na zanikaniu przy pewnej częstotliwości sygnału (stosowanie filtru środkowozaporowego-FPZ) ujemnego sprzężenia zwrotnego (rys. 1a) lub na powstawaniu przy pewnej częstotliwości (stosowanie filtru środkowoprzepustowego-FPP)

Rys.1. Schematy funkcjonalne wzmacniaczy z selektywnym sprzężeniem zwrotnym: a) Z filtrem srodkowozaporowym; b) z filtrem srodkowoprzepustowym

dodatniego sprzężenia zwrotnego (rys. 1b). Na rysunku 2 przedstawiono wzmacniacz selektywny z selektywnym sprzężeniem dodatnim zrealizowanym na mostku Wiena (gałęzi selektywnej). Maksymalną wartość modułu współczynnika sprzężenia zwrotnego przy dodatnim sprzężeniu zwrotnym (b = 1/3) osiąga się dla częstotliwości

 

Rys.2. Schemat wzmacniacza selektywnego z mostkiem Wiena

Wzmacniacz taki umożliwia konstruowanie obwodów selektywnych o znacznej dobroci, Q = fo/B (B - szerokość pasma przenoszenia wzmacniacza). Układy tego typu charakteryzują się jednak dużą wrażliwością dobroci na zmiany wzmocnienia. Z tego powodu stosuje się wzmacniacz operacyjny objęty silnym ujemnym sprzężeniem zwrotnym stabilizującym wzmocnienie (gałąź nieselektywna-mostek Wiena).

Na rysunku 3 przedstawiono schemat filtru biernego

 

Rys.3. Filtr TT: a) schemat; b)Charakterystyka amplitudowa; c)charakterystyka fazowa

RC, tzw. układu TT, oraz jego charakterystyki amplitudową i fazową, po dwie krzywe dla każdej z nich: jedną dla n równego 1, a drugą dla n różnego od 1(n-liczba rzeczywista). Przy częstotliwości

układ wykazuje minimum modułu wzmocnienia. Zastosowanie filtru TT jako elementu ujemnego sprzężenia zwrotnego we wzmacniaczu (rys. 4a) powoduje zanik tego sprzężenia dla częstotliwości f0, a więc bardzo duże wzmocnienie sygnałów o tej częstotliwości.

Na rys. 4b przedstawiono charakterystyki amplitudowe tego wzmacniacza dla różnych wartości wzmocnienia. W otoczeniu częstotliwości fo są one zbliżone do charakterystyk wzmacniacza z pojedynczym obwodem rezonansowym o dobroci Qz =ku0Q0, przy czym Q0 jest dobrocią zastępczą układu TT. Natomiast wraz ze wzrostem odstrojenia wzmocnienie układu (ku) asymptotycznie dąży do wartości zależnej od wzmocnienia wzmacniacza operacyjnego (ku0).

Rys.4. Wzmacniacz z filtrem TT: a) schemat funkcjonalny; b) charakterystyki amplitudowe dla różnych wartości wzmocnienia wzmacniacza